نود و چهار
مشکل اینجاس که سر سیاه زمستونی لونه مرغ ترین و بدرد نخورترین خونه ها رو میذارن برا کرایه فقط...
مشکل بزرگتر اینه که موبلوند زیر حرفش زده برای کرایه یه خونه نقلی و جمع و جور... :(((
موبلوند از آپارتمان نشینی (فرهنگش رو نداره عاخه:))))و خونه های مجتمعی متنفره و من عاشقشونم( الان فهمیدین من فرهنگشو دارم یا بیشتر نطق کنم؟؟ :))))
پس توی متعادل ترین حالت ممکن قرار شد آشیونه عشقمون(هوووووق) رو کشون کشون ورداریم بریم بالای خونه مامانش اینا پهن کنیم... اون بالا نه ویلاییه و نه مجتمعی...
خب حداقل خیالم راحته همسایه بالایی ای ندارم که وقتی سیفون رو میکشه، از سقف بالا سرم، آب گه روم چکه کنه...
+میخوام یه رازی بهتون بگم، موبلوند از ارتفاع هم میترسه پس در نتیجه از آپارتمان نیز... یاه یاه یاه های شیطانی :))))
+تنها دلخوشیم برای کوچ کردن به اون خونه، درخت توتیه که خودشو ول کرده توی یکی از اتاق خوابا و نصف بالکن...
+میدونی فاجعه کجاس؟ اونجایی ک توی دوران سینگلیم دوستای تازه نامزد کرده م رو نصیحت میکردم و هزار و یک دلیل میاوردم که خر نشین برین بالا سر مادرشوهر زندگی کنینا...
و حالا خودم؟؟؟ بعله خر خودتونین :))))))
+لیدی اینجایی؟؟؟ پی امت رو دیدم وخوشحال شدم. همین:))
معمولا ادم یه جمله ی معروفی تو سینگلیش تو بوق و کرنا کرده که زمان تاهلش ملت یادشون باشه و بزنن تو سر آدم! شوخی و جدی.
ابانا گفتی وکردی کبابم
یه گنده گوزی کردم خودمم توش موندم
پس شما هم دارین میرین سر خونه زندگیتون
به سلامتی نیلی عزیزم. خوشبخت باشید
ممنونم صحرای مهربون