صرفا جهت مشخص کردن یک تاریخ و نه چیز دیگر

میخوایم برنامه بریزیم بریم مسافرت...

خواهرک میگه تا 19 دی امتحان دارم و توی تاریخ نا مشخصی هم تحویل پروژه ست...از فلان تاریخ من آزادم...

بعد تقویم رو نگاه میکنیم میبینیم از همون تاریخی  که خواهرک آزاد میشه، شیفت های ناجوانمردانه ی من با بی رحمی هر چه تمام تر صبح و عصر،شروع میشن...

اون وسط مسطا به زورِ عقب جلو کردن برنامه و چک و چونه زدن باهم دیگه، چهار روز رو خالی میکنیم که باباهه یهو میگه راستی من شاگرد خصوصی دارم...

ما:

جالب تر از همه ی موارد،از خودگذشتگی تک تک اعضای خانواده ست که با گلوی بغض کرده و معصومیت هرچه تمام تر،میگن: اصلا شماها برین من نمیام...

+++الانم همه با هم سرسنگینیم  :دی

بازم جای شکرش باقیه که تعدادمون بیشتر از این نیست...وگرنه سر انتخاب یه تاریخ سفر، کل خانواده از هم میپاچید...